Onderricht - Reflecties

Zo nu en dan gebeurt het. Een mirakel. Niet in de zin van een goddelijke openbaring, of een bijzondere ervaring die de natuurwetten tart. Eerder in haar grondbetekenis van iets wonderbaarlijks.

Zo gebeurde het onlangs tijdens het lezen van een tekst. De tekst in kwestie heb ik al ettelijke malen gelezen, de betreffende passage waar het wonder geschiedde ook. Dat maakte het juist zo bijzonder. Nu voor het allereerst drongen de woorden door.

De tekst in kwestie is niet van de minste: de Grond

Strijdlied voor minder Strijd.
Zet u en Verzet u! Zitters aller windstreken, wees weerbaar en zet u!

Neem uw plaats in en zit in stilte: weerbaar tegen lawaai
Neem uw plaats in en zit recht: weerbaar tegen kromheid
Neem uw plaats in en zit groot: weerbaar tegen bekrompenheid
Neem uw plaats in en zit klein: weerbaar tegen eigendunk
Neem uw plaats in en zit soepel: weerbaar tegen halsstarrigheid
Neem uw plaats in en zit lang: weerbaar tegen kortzichtigheid
Neem uw plaats in en zit kort: weerbaar

Het is ingewikkeld.
Het is moeilijk.
Het ligt verscholen onder allerlei lappen stof.
Ergens onder zware dekens, in een wirwar van plooien en lagen.
Wat ‘het’ is weten we niet, en of het eigenlijk überhaupt ‘’iets’ is weten we ook niet. Toch lijkt het alvast beter alle dekens uit elkaar te halen.

Ontwikkelen wat ingewikkeld is.

Het eerste deken heet ‘verlangen’. Het is een wirwar. Vormen, geuren, smaken, geluiden en aanrakingen. Steeds meer, laag na laag. Als je het ene lijkt te hebben, wil je het

‘Er is geen ontstaan, er is geen weggaan’. Zo staat het kort en bondig in de Hart Sutra. Ook staat er ‘er is geen toename, er is geen afname’ en ‘er is geen onzuiverheid, noch is er zuiverheid’. Althans, als je het bekijkt vanuit ‘het aspect leegte’.

Er is wel degelijk ontstaan en vergaan. Dingen komen erbij, en vallen dan weer weg. Het is soms moeilijk en lastig, soms is het makkelijk en aangenaam. Deze zaken bestaan.

Maar ze bestaan niet op zichzelf. Ze bestaan pas bij gratie van alle